دستورالعمل نحوه ی ارزیابی و پذیرش بتن از نظر انطباق با مقاومت مشخصه فشاری

یکی از مهم ترین ویژگیهای بتن، مقاومت فشاری آن می باشد. مقاومت مشخصه فشاری بتن در نقشه ها و مشخصات فنی خصوصی هر پروژه درج می گردد. علی القاعده طراح پروژه در محاسبات سازه ای از این مقاومت مشخصه بهره گیری نموده است. مقاومت مشخصه بتن یک تعریف آماری دارد که در آئین نامه های مختلف یکسان نیست. این مقاومت مشخصه، دست مایه طراح مخلوط بتن نیز می باشد که با استفاده از آن و با توجه به شرایط حاکم بر مصالح مصرفی و نحوه ساخت و کنترل و نظارت تولید بتن، مقاومت فشاری متوسط لازم برای طرح اختلاط (مقاومت هدف طرح مخلوط) را تعیین می کند و سعی می نماید در آزمایشگاه تقریباً به این مقاومت برسد. از طرفی در هنگام تولید بتن در کارگاه سعی می شود بتنی ساخته شود که انطباق مقاومت آن با مقاومت مشخصه تائید گردد. بنابراین نیاز به کنترل مقاومتی بتن وجود دارد. سعی می شود تهیه آزمونه ها و نگهداری آن در شرایط استاندارد (آزمایشگاهی) صورت گیرد و طبق استاندارد مربوطه، عمل تعیین مقاومت انجام شود.
بدیهی است اگر این موارد بصورت استاندارد انجام نگردد، عمل مقایسه و انطباق با مقاومت مشخصه امری بی معنا خواهد بود. از بتن مورد نظر قبل از ریخته شدن در قطعه، نمونه گیری می شود. بنابراین شرایط ریختن، جایدهی و تراکم، پرداخت و عمل آوری بتن در قطعه به هیچ وجه در نحوه تهیه قالب آزمونه بتنی حاکم نیست و نباید حاکم باشد. هدف از تهیه این آزمونه ها، کنترل کیفی بتن ساخته شده قبل از ریختن در قطعه اصلی است.
آزمونه هائی که مورد بررسی قرار می گیرند ممکن است مکعبی باشند و یا ابعاد غیر استانداردی داشته باشند که باید به آزمونه استوانه ای استاندارد تبدیل گردد و سپس مورد ارزیابی و پذیرش قرار گیرد.
کار بررسی و ارزیابی و پذیرش بتن طبق آئین نامه و مشخصات فنی و مقررات ملی یک امر حساس و مهم می باشد و صرفاً از عهده مهندسین و تکنسین های ناظر آشنا به این امر بر می آید و از دخالت افراد ناآشنا و غیر مسئول در این مهم باید پرهیز گردد بویژه اینکه سلیقه های فردی نیز بکار گرفته شود و از حدود مندرج در آئین نامه و مشخصات فنی یا مقررات ملی تخطی گردد.
در پایان مرحله ارزیابی و پذیرش بتن، پذیرش یا عدم پذیرش بتن مطرح است. در صورت عدم پذیرش بتن، مرحله بررسی بتن کم مقاومت شروع خواهد شد و عدم پذیرش بتن در صورت عدم انطباق بر رده مورد نظر به معنای غیر قابل قبول بودن کامل بتن و تخریب آن نخواهد بود.
منبع:کلینیک فنی و تخصصی بتن