CLC مخفف عبارت Cellular Lightweight Concrete به معنی بتون سبک وزن سلولی است که در ایران به بلوک CLC معروف است .تاریخچه این بلوک ها بر میگردد به سال ۱۹۲۰ که بلوک های اتوکلاو شده یا AAC تولید شده اند .بلوک های AAC ایده بسیار خوبی برای تولید بلوک های سبک وزن و مقاوم داشتند اما با گذشت زمان مشخص شد که بتون های AAC به جز در نواحی بسیار خشک و گرم کارایی ندارند چراکه این بلوک ها با جذب رطوبت محیط شکل اولیه خود را از داده و منجر به ترک خوردن دیوار یا جداره خواهند شد .
متخصصین هلندی با رفع کردن مشکلات و نقاط ضعف بلوک AAC و بهبود بخشیدن به خاصیت ها و ویژگی های مهم آن مثل سبک وزنی نسل جدید بلوک های سبک یعنی CLC را ایجاد کردند .
بلوک های سلولی و سبک CLC نسبت به پدر پیر خود یعنی AAC چند برتری مهم دارند :
اولین و مهمترین برتر بلوک های CLC به نوع قدیمی تر آن AAC موضوع کارایی است ، این بلوک های هیچ محدودیتی در مورد محیط استفاده ندارند و به سادگی میتوان آن ها را در اقلیم های آب و هوایی مختلف مثل مرطوب یا خشک استفاده کرد .
دومین مشکلی که بلوک های AAC داشتند اما بلوک های CLC از آن مبرا هستند مسئله ی مستعد بودن جهت رشد انواع قارچ ، باکتری و دیگر عوامل بیماری زا و حساسیت زا است .بلوک های AAC به خاطر اینکه همیشه رطوبت محیط را به خود جذب می کنند دارای مقداری رطوبت هستند و محیط مرطوب و تاریک جداره های دیواری محل بسیار مناسبی برای رشد انواع باکتری و قارچ است از طرف دیگر بلوک CLC به خاطر ماهیت سیمان-فوم پس از گذراند دوره ی بلوغ یک ماهه در کارگاه های تولیدی دیگر رطوبت جذب نمی کند و به حتی اگر در محیط مرطوب قرار بگیرد اجازه نفوذ رطوبت را نمیدهد.
اما فوم بتون واقعا چیست و چگونه تولید می شود ؟
فوم بتون که با نام های بتون سبک سلولی ، بتون با چگالی کاهش یافته شناخته میشود نوعی بتون است که از ترکیب یا تزریق فوم (slurry) با ماسه بادی یا دوغاب ساخته میشود .تقریبا هیچ ماده دانه درشتی در تهیه این نوع بلوک بتنی استفاده نمی شود بنابر این استفاده از واژه بتن از نظر فنی کمی اشتباه است.فوم بتون از بتون اتوکلاو شده متفاوت است از این جهت که ماده آبکی شکل (slurry) آن از ترکیب و واکنش شیمیایی پودر آلومنیوم با کلسیوم هیدروکسید بدست می آید .
تاریخچه
تاریخچه فوم بتون برمیگردد به اوایل دهه ۱۹۲۰ میلادی و تولید بلوک های اتوکلاو شده که بیشتر برای عایق کردن دیواره ها استفاده میشد . مطالعه دقیق روی ترکیب ، ویژگی های فیزیکی و تولید فوم بتون برای اولین بار در سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ صورت گرفت .طبق آن تحقیقات نوعی ماده افزودنی در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ توسعه و ساخته شد که منجر به ظهور صنعتی فوم بتون در پروژه های ساختمانی شد.ابتدای کار این بلوک ها در هلند برای پر کردن نقاط خالی و تثبیت جداره پایینی طبقات ساختمان (زمین) استفاده میشد .بعدا تحقیقات بیشتر در هلندانجام شد که نشا داده این بلوک های فومی میتوانند بسیار وسیع تر به عنوان مصالح ساختمانی استفاده شوند.
پروسه تولید
فوم بتون معمولا تشکیل شده از فوم یا همان ماده آبکی شکل شیمیایی به علاوه ماسه بادی یا دوغآب ساختمانی .این ماده آبکی شکل بعدا با فوم درون محفظه مخصوص میکس کردن بتون مخلوط و ترکیب میشود .این فوم با یک عامل فوم ساز به همراه آب و هوا در یک مولد تولید شده است .عامل فوم ساز باید قادر باشد تا حباب های هوا با درجه پایداری و مقاومت بسیار بالا در حین پروسه های فیزیکی و شیمیایی ترکیب و عمل آوری بتون ایجاد کند .
در نهایت مخلوط تولید شده به داخل قالب یا محل نصب بلوک های بتنی پمپ می شود و به خاطر وجود ماده آبکی شکل (ترکیب اب فوم هوا) مخلوط تولید شده به راحتی در منافذ وارد شده و پف می کند .بعد از گذشت شش تا هشت ساعت بسته به دما و رطوبت هوا بلوک بتونی شکل میگیرد و میتوان آن را از قالب جدا کرد تا به اندازی دلخواه برش داد .
معمولا بعد از تولید با تونل های بخار و در دمای ۷۰ درجه سانتی گراد به مدت یک روز نگهداری میشود تا پروسه عمل آوری در آن صورت پذیرد.
ویژگی ها
فوم بتون یک نوع از مصالح ساختمانی کاملا شکل پذیر است که پروسه تولیدش ساده و نسبتا ارزان در مقایسه با بلوک های AAC است .این نوع از بتون ها به سادگی و ارزانی تولید می شوند و تاثیر جانبی و محیطی بسیار کمتری نسبت به مدل AAC دارند .انواع این بتن ها با چگالی بین ۲۰۰ کلیوگرم بر مترمکعب تا ۱۶۰۰ کیلوگرم بر مترمکعب تولید میشوند
